ย้อนกลับไปยุคสมัย "เอลกาปิตัน" เชส ฟาเบรกาส เราเคยเกือบจะกลับมาเป็นแชมป์พรีเมียร์ลีกอยู่แล้ว แต่ยุคนั้นกองกลางดี กองหน้าดี แต่กองหลังกับผู้รักษาประตูยังไม่ดีพอ มาถึงตอนนี้ประตูดี กองหลังดี กองหน้าดี แต่มีกองกลางพื้นๆ
เมื่อวานที่แพ้เพราะความผิดพลาดของกองหลัง แต่เราก็เห็นกองหลังต้องขึ้นมาจ่ายบอลเองแบบนี้อยู่ตลอด สำหรับการเจอทีมเล็ก ความผิดพลาดมันอาจไม่ได้เสียหายมาก แต่กับทีมใหญ่พลาดแล้วคือเสียประตู แต่เคยคิดไหมทำไมกองหลังต้องขึ้นไปจ่ายบอลเอง ก็เพราะไม่มีกองกลางมารอรับบอลไงล่ะ
1 ปีครึ่งก็พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า กรานิต ชาก้า เป็นกองกลางระดับธรรมดาๆ ที่มีค่าตัว 35 ล้านปอนด์ อารอน แรมซี่ย์ ก็ทำได้ดีแค่ระดับนึง แต่หากมองทีมระดับแนวหน้าของลีก แรมซี่ย์เป็นได้เพียงแค่อะไหล่ชั้นดี ไม่ใช่กองกลางตัวหลักทีมลุ้นแชมป์ ไปเทียบกับทีมอื่นในตำแหน่งเดียวกัน ซิตี้มี ซิลบา, แมนยูมีป็อกบา, เชลชีมีก็องเต้, ไก่มีเดมเบเล่
กองกลางที่ต่างคนต่างเล่น เราเห็นการประสานงานน้อยมากระหว่างแรมซี่ย์ กับชาก้า ต่างคนต่างเล่น แรมซี่ย์ชอบเติมสูงลงมาไม่ค่อยทัน ชาก้า ช้ามาก เก็บกวาดไม่เป็น เซนต์การอ่านเกมส์ต่ำเตี้ยเรี่ยดิน จริงๆ จุดด้อยตรงนี้เราเห็นมาตั้งแต่ปีก่อนแล้ว ถึงขนาดเวนเกอร์ต้องยอมเปลี่ยนแผนกลางฤดูกาล เพื่อให้สองคนนี้เล่นได้ แต่ซัมเมอร์กลับไม่มีกองกลางดีๆ เข้ามาทดแทนการ์ซอล่า
นึกย้อนไปก็เสียดาย ถ้าเรามีกองหน้าดีๆ แบบลากาแซตต์ มาเร็วกว่านี้สัก 2-3 ปี ในวันที่ยังมีการ์ซอล่าคุมแดนกลางอยู่ เราคงไปได้ไกลกว่าการเป็นแค่ทีมลุ้นท็อปโฟร์ กับทีมไม้ประดับในยูฟ่า แชมเปี้ยนลีก